frywolitka na chrzest

Dlaczego pisanie to dla mnie męka?  Wszystko co napiszę jest  takie sztuczne, kiepskie stylistycznie, płaskie. Z gadaniem nie mam problemu, ale jak przyjdzie to w literki i słowa ubrać i na papier przelać  … klęska.  Polski to była zawsze moja pięta Achillesowa, uwielbiam czytać, ale sama coś napisać tragedyja. Zabieram się do tego jak pies do jeża , odkładam w nieskończoność, wynajduję inne pilniejsze zajęcia aby odwlec w czasie, szukam  przeszkód. Nawet głupie pismo urzędowe to stres i problem. Nie dostałam tego daru,  niestety.  Dla tego staram się pisać jak najmniej.  Może troszkę się przełamię pisząc tego, bloga, ale proszę o wyrozumiałość. Za to zawsze lubiłam liczyć i literki ręcznie stawiam okrągłe czytelne i ładne. Teraz ta umiejętność, co raz mniej przydatna, bo ręcznie niewiele się pisze, nawet nikt nie wie, co to lekcje kaligrafii, a ja takie jeszcze miałam.

Koroneczkę do obszycia szatki zrobiłam, jeszcze gorąca.

  Krzyżyk na szatkę gotowy. Wzór gdzieś w necie znalazłam „Maria”, ale z Aidy 15 okazał się zbyt duży 12 cm. Z najcieńszych nici( nie mam pojęcia, co to, metka gdzieś wypadła), z których robiłam ubranka na bombki robie kolejny.   Do tego dorobiłam ogonek i jest zakładka.

Szukam wzoru na aniołka, bo po głowie mi chodzi powiedzenie mojej mamci, że krzyża nikomu się nie daje, krzyż każdy sam sobie wybiera i sam dźwiga.

Osłonka na świecę gotowa.